- δημάρατος
- Όνομα ιστορικών προσώπων.
1. Κορίνθιος ευγενής (7ος αι. π.Χ.). Καταγόταν από τον οίκο των Βακχιαδών. Καταδιώχθηκε από τον Κύψελο και έφυγε από την Κόρινθο στα μέσα του 7ου αι. π.Χ., παίρνοντας μαζί του πολλούς καλλιτέχνες. Εγκαταστάθηκε στην Ετρουρία της Ιταλίας, όπου έγινε βασιλιάς της πόλης των Ταρκυνίων. Ο γιος του, από τον γάμο του με ντόπια γυναίκα, πήγε στη Ρώμη, έγινε φίλος του βασιλιά Μαρκίου Άνκου, τον οποίο διαδέχτηκε με το όνομα Ταρκύνιος Πρίσκος.
2. Βασιλιάς της Σπάρτης (τέλη 6ου – αρχές 5ου αι. π.Χ.). Όπως αφηγείται ο Ηρόδοτος, ο Δ. συμβασίλευε με τον Κλεομένη, ο οποίος όμως φρόντισε για την καθαίρεσή του με τη σύμπραξη του Λεωτυχίδη, συγγενή και διαδόχου του Δ. O Δ. καθαιρέθηκε και κατέφυγε γύρω στο 492/1 στην αυλή της Περσίας. Εκεί έγινε σύμβουλος του Δαρείου και πήρε ως δώρο τις προσόδους από τις πόλεις της Μυσίας Πέργαμο, Τευθρανία και Αλίσαρνα. Μεγαλύτερη επιρροή είχε στον Ξέρξη, γιατί συνέβαλε να οριστεί αυτός διάδοχος του Δαρείου. Παρά την ισχύ του, όμως, δεν κατόρθωσε να τον αποτρέψει και μάλιστα τον συνόδευσε στην εκστρατεία του κατά της Ελλάδας. Οι απόγονοι του Δ. βασίλευσαν στην Πέργαμο και το 399 π.Χ. ενώθηκαν με τους Σπαρτιάτες εναντίον του Τισσαφέρνη. Ο Δ. αναφέρεται και ως Δαμάρατος.
* * *δημάρατος, -ον (AM)1. αυτός τον οποίο επιθυμεί ο λαός, που αναδεικνύεται με τις ευχές τού λαού2. (ως κύρ. όν. προσ.) Δημάρατοςόνομα βασιλέων τής Σπάρτης.[ΕΤΥΜΟΛ. < δήμος + αρατός < αρώμαι*].
Dictionary of Greek. 2013.